Toen ik volop aan het werk was in de financiële dienstverlening, vond ik dat mijn wereld redelijk groot was. Ik ontwikkelde me wel, daar waar nodig en had het idee dat ik zelf wel ‘up-to-date’ was. Maar toen ik een klein kijkje nam buiten de bubbel waar ik in zat, bleek die wereld toch wel een stuk groter dan ik had gedacht.
Ik voelde met net Calimero. Iemand die net pas kwam kijken en die nog niet genoeg kennis in haar rugzak had. Want wie zat er nu op mij te wachten?
Dus begon ik met de inschrijving voor een opleiding. En wat er tijdens de eerste opleiding dag gebeurde, valt bijna met geen pen te beschrijven.
Daar waar ik het gevoel had dat ik helemaal opnieuw moest beginnen met leren, kwam ik er nu achter dat alles zo erg nog niet is. Dat ik ten eerste niet de enige ben die nog niet alles weet en ten tweede, dat zelfs mijn hersenen nog bereid waren om nieuwe dingen op te pakken. Ik voelde me net een spons!
Het leren op latere leeftijd, gaat veel makkelijker dan ik dacht. Dat had ik ook niet verwacht. Achteraf is het natuurlijk wel logisch. Tijdens de middelbare school, en daarna in mijn geval HBO, leer je dat het moet en neem je het aan. Tijdens het leren op latere leeftijd, kun je het veel meer in perspectief zien. Wil je dan wat dat je leert, veel lekkerder omdat je misschien al zoiets hebt meegemaakt van het kan koppelen aan een gebeurtenis uit het verleden.
Kortom, je bent nooit oud om te leren van om de boel om te gooien, net zoals ik dat heb gedaan. De wereld buiten je werk-bubbel is groter dan je verwacht, maar ook een stuk mooier. Dus de drempel kan heel hoog lijken, maar de stap is nooit te groot! Zoek een goede (loopbaan)coach en deze helpt je met liefde over de drempel heen.